Rezidba breskve

Uvod
Organizirana i smišljena voćarska proizvodnja zasniva se na održavanju odnosa između vegetativne i generativne aktivnosti voćaka.
Rezidbom mladih voćaka bresaka i nektarina oblikujemo uzgojni oblik, a u voćaka u rodu održavamo povoljnu ravnotežu između rasta i rodnosti.
U breskve su jednogodišnje grane rodne grane.
Breskva se prema načinu i prijekoj potrebi rezidbe znatno razlikuje od drugih voćnih vrsta.
Neorezana breskva daje novu vegetaciju na vrhovima jednogodišnjeg drveta, rodno drvo (mladice) rastu svake godine sve više k vrhu krošnje (kruni) i slabo rađa samo na vrhovima grana.
Istodobno, donji dijelovi krune ogoljavaju i rod bježi u visinu.
S obzirom da je životni vijek breskve kratak, pravilna rezidba vrlo je važna.
Rezidba je potpuno ovisna o čovjeku.
Alat za rezidbu treba biti oštar i dezinficiran.
Za suvremenu proizvodnju bresaka najprihvatljiviji je prostorni oblik: vretenasti grm.
Vretenasti grm u nasadima bresaka na slabije bujnim podlogama kompromisni je uzgojni oblik između prostornih i plošnih uzgojnih oblika. Maksimalno se koriste svojstva palmete, ali bez troškova armature te prednosti guste sadnje, odnosno velikog broja voćaka po ha.

Osnove rezidbe:
Rezidbom se, obično, grane ne prikraćuju, nego se odstranjuju.
Intenzitetom rezidbe, tj. količinom odstranjenog drveta i oštrinom reza određuje se kondicija, bujnost i rodnost voćke.
Oštrom rezidbom dobiva se više vegetativnih, a manje rodnih pupova.
Slabijom rezidbom ili izostankom rezidbe razvija se voćka manje bujnosti i slabije kondicije, što dovodi do neujednačene rodnosti.
Uravnoteženost vegetativnih i rodnih pupova postiže se samo pravilnom rezidbom.
Za uspješnu rezidbu potrebno je dobro poznavanje vrste jednogodišnjih izboja breskve, odnosno rodnih i nerodnih izboja.